Trouw met de man die bananen voor je koopt.

Ik weet dat dat raar klinkt. Waarom bananen? Waarom niet een man die bloemen voor je koopt? Of sieraden?


Ik zal je vertellen waarom.


Want als je al een tijdje getrouwd bent, maak je samen veel dingen mee. En soms kunnen die dingen je maken of breken. Omstandigheden die uw geduld op de proef stellen en dingen die uw liefde op de proef stellen.
Geen dingen die testen hoeveel je liefhebt, maar hoe je je liefde geeft. Jouw tijd. Jezelf.


Het huwelijk is een partnerschap. Het is een wip. Als beide mensen niet samen bewegen, werkt het niet. Er zijn offers die je moet brengen. Er is begrip, geduld en acceptatie. Veel acceptatie. Het accepteren van de verschillen tussen jullie, het accepteren dat jullie hetzelfde op verschillende manieren zullen doen, het accepteren van elkaars gewoonten en eigenaardigheden en kleine nuances die je soms gek kunnen maken en het accepteren dat jullie allemaal unieke individuen zijn met jullie eigen sterke en zwakke punten, talenten en geschenken.


En met acceptatie komt onvoorwaardelijke liefde. En dat is de liefde waarop gezinnen zijn gebouwd. Zoals veel gezinnen zitten wij er momenteel middenin. Drie kinderen onder de acht jaar, met een behoorlijke kloof tussen de oudste en de jongste. Tussen school, sport, therapie voor ons middelste kind op het spectrum en al het andere daartussenin, zijn mijn man en ik dun verspreid.

We lopen allebei leeg. We hebben al maanden geen date night meer gehad en onze avonden bestaan ​​meestal uit een snelle schoonmaak van de keuken en vroeg naar bed gaan. Ik stuurde mijn man een boodschappenlijstje voor de rit naar huis, omdat het een zware dag was en ik geen kans kreeg om te gaan. Ongeveer veertig minuten later besefte ik dat we geen bananen meer hadden. Ik belde hem om te vragen of hij ze mocht pakken.


'Weet je zeker dat we die niet hebben?' zijn stem klonk vermoeid. 'Nee,' snauwde ik terug, boos dat hij dat zelfs maar vroeg. 'Vergeet ze alstublieft niet voordat u uitcheckt.' Toen hij thuiskwam, was het later dan ik had verwacht. De kinderen waren wild en ik was mentaal uitgeput en gefrustreerd door zijn vertraging. Hij kwam binnen met de boodschappen, maar de bananen zaten in een andere winkeltas. 'Waarom zijn er twee verschillende tassen?' Ik vroeg hem. 'Ik was al uitgecheckt toen je belde. Ik wilde vroeg naar huis omdat ik weet dat je een zware dag hebt gehad. Dus moest ik nog een keer stoppen, omdat ik wist dat we ze nodig hadden.'


En toen zakte mijn woede weg en begon ik me schuldig te voelen omdat ik door hem gefrustreerd raakte. Ik gaf hem een ​​knuffel en met een kus op zijn voorhoofd hoefden we de woorden niet uit te spreken... hij wist dat het me speet en ik wist dat hij me had vergeven. Zie je, elke avond eet mijn zoon op het spectrum een ​​banaan. Het maakt gewoon deel uit van zijn routine. Dus als je geen bananen meer hebt, veroorzaakt dat een totale meltdown. Mijn man weet dit. Daarom maakte hij een extra stop.


Hij maakte de extra stop omdat hij liefheeft en om hem geeft. En onze manier van liefhebben en zorgen kan soms anders zijn, maar dat maakt ons tot een team. En door de jaren heen hebben we geleerd dit in elkaar te accepteren. Het huwelijk gaat niet alleen over bloemen en grote gebaren. Het huwelijk is zoveel meer dan dat. Het huwelijk is samen stormen doorstaan, grote stormen. Het is een schouder om op uit te huilen als een ouder overlijdt. Het is je hand vasthouden in stilte op de bank na een lange dag. Het gaat over het vinden van een manier om verbinding te maken, ook al is die verbinding een simpele glimlach aan de andere kant van de kamer.


En soms gaat het huwelijk over het kopen van bananen. Trouw dus met de man die zijn uiterste best voor je doet. Degene die nog steeds uw autodeur opent en zich als een heer gedraagt. Degene die je op zijn eigen manier laat zien hoeveel hij van je houdt. Degene die je probeert te verrassen door vroeg thuis te komen van je werk omdat je een zware dag hebt gehad, ook al was die van hem net zo zwaar.
Trouw met de man die bananen voor je koopt. Ik beloof je dat je niet teleurgesteld zult zijn."


Gedeeld met toestemming van New Adventures in Motherhood