Mijn moeder is 89. Twee jaar geleden is ze bij mij komen wonen. Elke ochtend hoor ik haar rond half zeven opstaan. Vervolgens praat ze met de baby en voedt ze de 23-jarige kat. Daarna maakt ze een ontbijt voor zichzelf klaar en zit ze in de serre koffie te drinken tot ze bij zinnen komt. Vervolgens duwt ze haar stofzwabber over de vloeren (2600 vierkante meter) om te oefenen. Ze zal dan koken als ze daar zin in heeft, de keuken schoonmaken en wat gymnastiekoefeningen doen. In de middag doet ze haar schoonheidsroutine, die varieert. Af en toe doorzoekt ze haar megalithische, dure en uitgebreide garderobe en schenkt ze me spullen, doneert ze of verkoopt ze op de Real Real. Ik zeg vaak tegen haar: ‘Mam, je had dit geld kunnen investeren en nu in een luxe huis kunnen wonen.’ ‘Eh,’ antwoordt ze. ‘Ik hou van mijn kleding. En op een dag zal dit allemaal van jou zijn, omdat je zus geen smaak heeft.’

Vandaag werd mij door een oudere man gevraagd of ik goed ben met telefoons, terwijl hij een MMS-bericht probeerde te openen dat zijn kleindochter had verzonden.Nadat ik Sienna in haar kinderwagen had gestopt, keek ik naar zijn telefoon, een hele oude Nokia. Omdat hij geen smartphone had, vertelde ik hem dat hij deze niet zou kunnen bekijken. Hij was kapot en vertelde me verder dat het een foto was van zijn kleindochter en haar nieuwe baby, die hij nog niet had gezien, omdat ze ver weg wonen. Dus stuurde ik het bericht door naar mijn telefoon en slaagde er uiteindelijk in de foto te openen. Hij was zo emotioneel toen hij zijn achterkleindochter voor de eerste keer zag en je kon zijn liefde voor hen beiden door zijn betraande ogen zien. De man stond erop mij geld te geven om mijn dochter te trakteren op speelgoed als dank voor mijn hulp. Ik hield vol dat ik het niet wilde, maar hij had er niets van. Dus ik vroeg hem daar te wachten en ik ging naar de winkel en drukte de foto voor hem af en kocht er uiteindelijk ook een lijst voor. Toen ik terugkwam met de ingelijste foto, was hij zo blij, letterlijk overweldigd. Dit maakte gewoon mijn dag om iemand zo blij te maken.

Ze verbleef voortdurend in de buurt van de vismarkt en keek toe hoe mensen vis kwamen kopen. Ze pakte een blad dat uit de boom viel en ging naar de eigenaar. Op de eerste dag nam hij, verrast, haar "geld" en gaf haar een vis. Vanaf die dag komt ze elke ochtend met een blad om vis te "kopen".

Een eigenaar van een boekwinkel in Southampton, heeft om hulp gevraagd bij het verhuizen van zijn bibliotheek vanwege de hoge huurprijzen en hij wil de boeken naar de nieuwe locatie verhuizen. De persoon is verrast door de aanwezigheid van ruim 250 jongeren, ouderen en gehandicapten die ook betrokken waren. Ze vormen een menselijke keten waarin ze duizenden boeken meenemen en ze hand in hand van de oude plek naar de nieuwe plek overbrengen, op een afstand van 150 meter.De klus was in slechts een uur geklaard.Bron: Incredible world

Vroeg in de ochtend wandelen wij met ons gezin met de hond. We komen bij één van onze favoriete plekken. De natuur groeit volgens zijn eigen plan en creëert een wereld vol magie. Vlinders maken het etherische sprookjes beeld af. Vol verwondering nemen wij het in ons op. Het is mooier en ijler dan de vorige keer dat wij hier waren.