Mijn moeder is 89. Twee jaar geleden is ze bij mij komen wonen. Elke ochtend hoor ik haar rond half zeven opstaan. Vervolgens praat ze met de baby en voedt ze de 23-jarige kat. Daarna maakt ze een ontbijt voor zichzelf klaar en zit ze in de serre koffie te drinken tot ze bij zinnen komt. Vervolgens duwt ze haar stofzwabber over de vloeren (2600 vierkante meter) om te oefenen. Ze zal dan koken als ze daar zin in heeft, de keuken schoonmaken en wat gymnastiekoefeningen doen. In de middag doet ze haar schoonheidsroutine, die varieert. Af en toe doorzoekt ze haar megalithische, dure en uitgebreide garderobe en schenkt ze me spullen, doneert ze of verkoopt ze op de Real Real. Ik zeg vaak tegen haar: ‘Mam, je had dit geld kunnen investeren en nu in een luxe huis kunnen wonen.’ ‘Eh,’ antwoordt ze. ‘Ik hou van mijn kleding. En op een dag zal dit allemaal van jou zijn, omdat je zus geen smaak heeft.’
Voor de lol maken we ongeveer vijf keer per week een wandeling van vijf kilometer langs het meer. Ze ontmoet haar vriendinnen ongeveer één keer per maand om te feesten. Ze leest veel en baant zich een weg door mijn bibliotheek. Ze spreekt dagelijks met haar 91-jarige zus, die in San Diego woont en twee keer per jaar op bezoek komt. (Mijn tante werkt nog steeds als accountant voor een particuliere klant).
Afgezien van de kat is haar grootste vreugde haar tablet, die ik haar afgelopen Kerstmis heb gegeven. Ze leest graag alles over haar favoriete auteurs en componisten, luistert naar het niet-reguliere nieuws, kijkt naar verschillende balletten, opera's, enz. Om middernacht hoor ik haar iets zeggen als: 'Ik zou nu eigenlijk moeten gaan slapen, maar iemand heeft Pavarotti in mijn YouTube! ‘
Zij en haar zus wonnen de genetische loterij. Foto is van 2 jaar geleden. Dit is hoe ze zich kleedde om in het vliegtuig te gaan. ‘Ik zie er verschrikkelijk uit! ’ zegt ze. Ik probeer het positieve te benadrukken. ‘Mam, de meeste mensen zijn dood op jouw leeftijd.’
Door: Story by Soul
Vrij vertaald
Reactie plaatsen
Reacties