Mijn moeder heeft niet geslapen. Ze voelde zich uitgeput...

Mijn moeder heeft niet geslapen. Ze voelde zich uitgeput. Ze was prikkelbaar, chagrijnig en bitter. Ze was altijd ziek totdat ze op een dag plotseling veranderde.

Op een dag zei mijn vader tegen haar:
- Ik zoek al drie maanden werk en heb niks gevonden, ik ga een paar biertjes drinken met vrienden.
Mijn moeder antwoordde:
Het is goed.

Mijn broer zei tegen haar:
- Mam, ik doe het slecht in alle vakken op de universiteit.
Mijn moeder antwoordde:
- Oké, je zal herstellen, en als je dat niet doet, dan herhaal je het semester, maar je betaalt het collegegeld.

Mijn zus zei tegen haar:
Mam, ik heb de auto kapotgeslagen.
Mijn moeder antwoordde:
- Oké dochter, neem het mee naar de garage & zoek uit hoe je moet betalen en terwijl ze het repareren, ga je rond met de bus of metro.

Haar schoondochter zei tegen haar:
- Schoonmoeder, ik ben gekomen om een paar maanden bij jou te zijn.
Mijn moeder antwoordde:
- Oké, ga zitten in de woonkamer bank en zoek dekens in de kast.

We zijn allemaal bezorgd om deze reacties van mama te zien komen.

We vermoedden dat ze naar de dokter was gegaan en dat ze pillen kreeg voorgeschreven genaamd "het kan me niet schelen"... Misschien nam ze een overdosis op deze!

Toen stelden we voor om een "interventie" te doen met mijn moeder om haar te verwijderen van elke mogelijke verslaving die ze had aan anti-tantrummedicatie.

Maar toen... Ze verzamelde ons om haar heen en mijn moeder legde uit:

"Het duurde lang voordat ik me realiseerde dat elke persoon verantwoordelijk is voor zijn leven. Het kostte me jaren om te ontdekken dat mijn angst, angst, mijn depressie, mijn moed, slapeloosheid & mijn stress, jouw problemen niet oplost maar die van mij verergert.

Ik ben niet verantwoordelijk voor de acties van iemand & het is niet mijn taak om geluk te geven maar ik ben verantwoordelijk voor de reacties die ik daarop uitspreek.

Daarom kwam ik tot de conclusie dat het mijn plicht tegenover mezelf is om kalm te blijven en ieder van jullie te laten oplossen wat met jullie overeenkomt.

Ik heb cursussen gevolgd in yoga, meditatie, wonderen, menselijke ontwikkeling, mentale hygiëne, vibratie en neurolinguïstische programmering, en in allemaal vond ik een gemeenschappelijke noemer in allemaal...

Ik kan mezelf alleen maar beheersen, je hebt alle nodige middelen om je eigen problemen op te lossen ondanks hoe moeilijk ze ook zijn. Mijn taak is om voor je te bidden, van je te houden en je aan te moedigen, maar het is aan JOU om ze op te lossen & je geluk te vinden.

Ik kan je alleen mijn advies geven als je het mij vraagt & het hangt ervan af dat je het opvolgt of niet. Er zijn gevolgen, goed of slecht, aan je beslissingen en JIJ moet ze leven.

Dus vanaf nu, hou ik op om de houder van je verantwoordelijkheden te zijn, de ontslaan van je schuld, de wasvrouw van je berouw, de pleitbezorger van je fouten, de muur van je klaagliederen, de bewaarder van je plichten, die je problemen moet oplossen of elke keer een band moet missen om kom je verantwoordelijkheden na.

Vanaf nu verklaar ik alle onafhankelijke en zelfvoorzienende volwassenen.

Iedereen bij mijn moeder thuis was sprakeloos.

Vanaf die dag begon het gezin beter te functioneren omdat iedereen in het huis precies wist wat ze moesten doen.

Voor sommigen van ons is dit moeilijk omdat we opgegroeid zijn als zorgverleners en ons verantwoordelijk voelen voor anderen. Als moeders & vrouwen zijn wij opknapers van alle dingen. We willen nooit dat onze geliefden moeilijke dingen meemaken of worstelen. We willen dat iedereen gelukkig is.

Maar hoe eerder we die verantwoordelijkheid van onze schouders nemen & door naar elke dierbare, hoe beter we hen voorbereiden om ME-verantwoordelijk te zijn.

We zijn niet hier op aarde om alles voor iedereen te zijn. Stop met die druk op jezelf uit te oefenen.

Door: Charlyn

Via De Zielreis met Sarah Moussa