Je wordt oud, zeiden ze me, je bent jezelf niet meer, je wordt afstandelijk, verdrietig en eenzaam. Ik gaf geen antwoord...Ik word niet oud, ik word wijs. Ik ben gestopt met te zijn wat anderen van mij willen, maar begonnen met wat ik zelf graag wil zijn. Ik stopte met zoeken naar de acceptatie van anderen en accepteerde mezelf. Ik heb de liegende spiegels die genadeloos bedriegen achter gelaten.
Nee, ik word niet oud.
Ik word gewoon selectiever met plaatsen, mensen, gewoontes en ideologieën. Ik heb onnodige pijn losgelaten, giftige mensen, zieke zielen en rotte harten... bitterheid en ongeluk zijn niets voor mij, ik laat ze vrij voor mijn gezondheid.
Ik stopte met levensverhalen en begon ze te schrijven, ik gooide de opgelegde stereotypen opzij.
Ik ruilde zogenaamde vriendschappen voor echte verbondenheid, vergat het leven te idealiseren en begon het te leven. Nee, ik word niet oud. Ik draag frisheid in mijn ziel, onschuld in mijn hart, en het ontdekt me dagelijks. Ik heb in mijn handen de tederheid van een cocon die, wanneer hij geopend wordt, zijn vleugels uitspreidt naar andere plaatsen die onbereikbaar zijn voor diegenen die alleen het materiële zoeken. Ik heb die charmante glimlach op mijn gezicht als ik de eenvoud van de natuur bekijk. Ik draag in mijn oren het ruisen van de bomen die mij verrukken. Nee, ik word niet oud.
Ik word selectief, zet mijn tijd in op het immateriële, herschrijf het verhaal dat me verteld is, herontdek werelden, red die oude boeken die ik vergeten ben te openen. Ik word voorzichtiger, ik heb de uitbarstingen gestopt die me niets leren, ik leer praten over dingen die er echt toe doen, over gevoel, ik leer kennis cultiveren, idealen planten en mijn lot vervalsen. Nee, ik word niet oud. Ik begin te leven wie ik echt ben.
KadeManWilson
Vrij vertaald: Zielsgelukkig
Reactie plaatsen
Reacties