Met grote droefheid en verslagenheid hebben wij het nieuws vernomen dat Michaela DePrince op 29-jarige leeftijd is overleden.
Michaela groeide op in het door oorlog geteisterde Sierra Leone. Op jonge leeftijd verloor ze haar beide ouders en werd ze opgenomen in een weeshuis. Haar huidaandoening vitiligo maakte dat men haar daar behandelde als minderwaardig. Haar bijnaam in het weeshuis, duivelskind, zou haar later inspireren tot de titel van autobiografie: Ze noemden me duivelskind.
Michaela werd geadopteerd door de Amerikaanse familie DePrince. Eenmaal in Amerika volgde ze haar droom om balletdanseres te worden, geïnspireerd door een foto die ze, nog in Sierra Leone, ooit zag van een Amerikaanse ballerina. Dat was geen makkelijke weg voor Michaela; meermalen werd haar verteld dat ze niet het juiste lichaamstype én niet de juiste huidskleur had voor een balletdanseres.
Vastberaden zette ze door en in 2012 kwam ze naar Europa op uitnodiging van het Haagse dansgezelschap De Dutch Don’t Dance Division, om mee te dansen in een van hun producties. Zo kwam ze ook in aanraking met Het Nationale Ballet en in augustus 2013 voegde ze zich bij de eerste lichting van de Junior Company. In 2014 maakte ze de overstap naar de ‘main company’ van Het Nationale Ballet, waar ze in de jaren daarna opklom tot de rang van tweede solist.
Van jongs af aan bleef haar bijzondere levensverhaal in combinatie met haar danscarrière niet onopgemerkt. Zo was ze onder andere te zien in de filmdocumentaire First Position, danste ze in een video van Beyoncé en kocht Madonna de filmrechten van haar autobiografie. Ook vertolkte ze de hoofdrol in de filmversie van Coppelia, in een choreografie van Ted Brandsen.
Gemotiveerd om kinderen uit oorlogsgebieden te helpen werd Michaela in 2016 ambassadeur van War Child en zette zich op allerlei manieren in om kinderen te helpen.
In 2022 verliet ze Amsterdam om haar danscarrière voort te zetten bij het Amerikaanse Boston Ballet.
Michaela is ons veel te vroeg ontvallen. Onze gedachten gaan uit naar haar dierbaren en familie.“Never be afraid to be a poppy in a field of daffodils.”
– Michaela DePrince
It is with great sadness and dismay that we received the news that Michaela DePrince has passed away at the age of 29.
Michaela grew up in war-ravaged Sierra Leone. At a young age, she lost both her parents and was admitted to an orphanage. Her skin condition vitiligo meant that people there treated her as inferior. Her nickname in the orphanage was devil’s child. A story she chronicled in her autobiography: Taking flight: From war orphan to star ballerina.
Michaela was adopted by the American DePrince family. Once in America, she followed her dream of becoming a ballet dancer, inspired by a photograph she once saw, still in Sierra Leone, of an American ballerina. This was not an easy path for Michaela; she was told several times that she did not have the right body type ánd skin colour to become a ballet dancer.
Determined, she persevered and in 2012 came to Europe at the invitation of the Hague dance company De Dutch Don't Dance Division, to dance in one of their productions. This also introduced her to the Dutch National Ballet, and in August 2013 she joined the first batch of the Junior Company. In 2014, she made the switch to the ‘main company’ of Dutch National Ballet, where she rose to the rank of soloist in the following years. From a young age, her extraordinary life story combined with her dance career did not go unnoticed. Among other things, she featured in the film documentary First Position, danced in a video by Beyoncé and Madonna bought the film rights to her autobiography. She also starred in the film version of Coppelia, choreographed by Ted Brandsen.
Motivated to help children from war zones, Michaela became an ambassador for War Child in 2016 and committed to helping children in many ways.
In 2022, she left Amsterdam to continue her dance career with the US Boston Ballet.
Michaela is taken from us far too soon. Our thoughts are with her loved ones and family.‘Never be afraid to be a poppy in a field of daffodils.’ - Michaela DePrince
Bron: Het Nationale Ballet/Dutch National Ballet
Reactie plaatsen
Reacties