De wet van karma.

Gepubliceerd op 23 februari 2024 om 21:19

 

 

Aan de wet van karma - de wet van oorzaak en gevolg - zit een essentieel inzicht: toeval bestaat niet. Alles wat je overkomt, heeft een oorzaak en een betekenis, en alles wat je zaait zul je oogsten. Sommige mensen kun je echter niet kwader maken door te zeggen dat toeval niet bestaat. Dat is begrijpelijk want het maakt je namelijk op een bepaalde manier verantwoordelijk. Maar niet op een manier zoals criticasters dat bedoelen, want die simplificeren dat vaak door te stellen, ‘oh, dus ik ben schuldig aan mijn ziekte of aan het feit dat ik aangerand ben’? Dat is begrijpelijk, want het komt beter uit om een virus of een verkrachter de schuld van alles te geven. En die zijn ook schuldig! Maar veel interessanter is de vraag die daaraan vooraf gaat: waarom jij?

 

 

Heeft jouw situatie misschien te maken met een daderschap in een ander leven(s)? Karma is overigens geen ‘straf’ die je moet uitzitten, je hoeft er geen ‘boetedoening’ voor te ondergaan. Het is een neutrale wet, net als de zwaartekracht, die maakt ook geen onderscheid, het is zonder oordeel.

 

 

DE WET VAN KARMA

 

 

Actie en reactie, oorzaak en gevolg, ofwel de wet van Karma, is een ingenieus proces waarvan de oorsprong ligt in het denken. Dit proces ligt ten grondslag aan onze evolutie. Iedere gedachte die opkomt, is energie van een bepaalde trilling, klank en kleur. Elke gedachte is een manifestatie binnen ons bewustzijn. Door de werking van magnetisme ontstaat er afstemming op gelijkwaardige energie. Hierdoor zullen we altijd weer ontmoeten wat we zelf ooit in werking hebben gezet.

 

 

Dit proces herhaalt zich net zolang totdat we de omstandigheid begrijpen en beheersen. Pas dan is er een gedachte van harmonieuze energie en ontstaat er balans en ruimte voor groei in het bewustzijn. "Karma is in feite niets anders dan een instrument om de geheimen van het leven te leren kennen waardoor we één kunnen worden met het universum. De doelstelling van karma is eigenlijk: voelen, weten, (in)zien en toepassen zonder dat het schade brengt", aldus Harry Beckers.

 

VERANTWOORDELIJKHEID NEMEN

 

Dus waarom jij? Jouw opgebouwde en nog niet uitgewerkte energie-uitstraling gaat een fusie aan met de buitenwereld. Dus als je denkt in pech en afgescheidenheid, dan kom je in een spiraal van boosheid, wraak, genoegdoening en noem maar op. Het enige dat deze situatie kan doorbreken is een verruiming van het denken. Dan kom je dus uit bij de wet van karma en reïncarnatie en kom je tot de conclusie – hoe vervelend dat ook kan zijn – ‘dat je er iets mee moet’. In die zin ben je dus verantwoordelijk. Niet omdat je er schuld aan hebt, maar doordat er iets uitgewerkt moet worden.

 

 

Op die manier kun je ook de verantwoordelijkheid voelen om te vergeven, vooral jezelf en daarmee automatisch ook de dader. De dader is natuurlijk wel verantwoordelijk voor zijn daad, maar hij is veel meer dan die daad zelf. Hij of zij is een compleet mens, die – als bij iedereen – een donkere kant heeft die nog beheerst moet worden.

 

DE WEG NAAR BINNEN

 

Eén ding is zeker: het denken in af gescheidenheid is NIET de oplossing. Voorlopig is dit vooral de denkwijze die de media toepassen door hun volle licht te laten schijnen op de slechte mensen, blaming and shaming. Wij zijn goed en zij zijn slecht. Op zich begrijpelijk omdat het ons altijd zo geleerd is, het is lekker duidelijk en het is ego-strelend: wij zijn gelukkig de goede. Maar als we doordenken en beseffen dat het donker in ons allemaal zit, komt langzaam ook het besef naar voren dat er eigenlijk maar één weg is en dat is de weg naar binnen; de weg van persoonlijkheid naar ziel.

 

Het leren van lessen is dus een kwestie van de persoonlijkheid die – met de hulp van de ziel op de achtergrond – steeds meer omstandigheden begrijpt en beheerst via het principe voelen, weten, (in)zien en toepassen. Hoe beter de persoonlijkheid dit doet, des te minder obstakels en trauma’s het creëert, waardoor het steeds transparanter wordt.

 

Anders gezegd, ‘de weg naar binnen’ staat dus voor: het transparant maken van de persoonlijkheid, zodat het licht van de ziel er doorheen kan schijnen. Het is alleen DIT licht – het licht van onze ziel – dat het donker kan laten ‘verdwijnen’ door het te beheersen. DAT is dan ook de reden dat de weg naar binnen zo essentieel is voor ons als individu, en dus ook als samenleving.

 

 

© Ronald Jan Heijn

 

Reactie plaatsen

Reacties

Er zijn geen reacties geplaatst.