Dit verhaal gaat over een jongen genaamd ´Lucas´. Lucas is 8 jaar en woont op een internaat. Door zuurstof gebrek in zijn hersenen, tijdens zijn geboorte, is hij moeilijk opvoedbaar en moeilijk lerend. Zijn vader was snel dronken. Zijn ouders hadden vaak ruzie en zijn gescheiden. Lucas neemt je mee in het dagelijkse leven op het internaat.
Vrijdag
Lucas komt de eetkamer binnen, Ger ziet hem binnenkomen. “Goede morgen Lucas, heb je lekker geslapen? ” “Ja hoor” zegt Lucas en hij gaat zitten. Vandaag neemt hij eerst een boterham met kaas. Daarna eet hij een boterham met jam en drinkt nog een glas melk. Hij pakt zijn schoolspullen en loopt met de andere kinderen mee naar school. Vandaag begint de klas met leesoefeningen. Al snel is het pauze, Lucas speelt alleen met de blokken. Na de pauze krijgen de kinderen rekenen en verkeersles. Tijdens de middagpauze gaat Lucas met de juffrouw mee naar huis om bij haar boterhammen te eten. Dat vindt Lucas fijn. Vandaag heeft Marleen dienst en dan hoeft hij tussen de middag niet naar de groep. Thuis aangekomen geeft de juffrouw Lucas een boterham met pindakaas en een glas melk. Zijn tweede boterham eet hij met hagelslag. Zo zitten ze samen gezellig te eten. Na het middageten gaan ze terug naar school. De juffrouw vertelt in de klas over de zomer, de kinderen gaan tekeningen maken die passen bij de zomer. Lucas tekent een huis, de zon, enkele bomen en veel bloemen.
Het is inmiddels vrijdagnamiddag. Corrie en Marleen hebben vandaag dienst, Marleen heeft het druk. Lucas is in de groep en ziet hoe sommige kinderen worden opgehaald door hun ouders. Lucas moet dit weekend op het internaat blijven. Hij vindt dit moeilijk, maar er zijn nog een paar andere kinderen in de groep die ook dit weekend niet naar huis gaan. Corné gaat dit weekend wel naar huis, dat vindt Lucas aan de ene kant wel jammer maar ook wel fijn voor Corné dat hij naar huis mag. Maar gelukkig gaat Leroy dit weekend wel naar huis, dat is dit weekend weer een pestkop minder. Lucas gaat schommelen in de tuin en vervolgens nog even naar het bloemenveldje. Dan is het bijna etenstijd. Vanavond staat er blinde vink, sperzieboontjes en gekookte aardappelen op het menu. Er zijn dit weekend vier kinderen in de groep, de andere vier zijn al naar huis. Corrie heeft vanavond slaapdienst. Opeens zegt ze tijdens het eten: “Zullen we naar de film gaan? Wie gaat er mee?” Na het eten belt ze met de bioscoop, vanavond draait de film Annie.
“Ga maar snel even douchen en omkleden. Dan zijn we op tijd in de bioscoop.” zegt Corrie. Lucas wil ook mee maar hij voelt zich na het eten niet zo lekker. Hij gaat zich douchen en omkleden, als hij klaar is gaat hij naar beneden. In de gang komt hij Marleen tegen. Ze is druk in het kantoortje bezig maar gaat even naar de keuken koffie halen. Lucas voelt zich niet zo lekker en is daarom wat langzamer dan normaal. “Schiet op slome, iedereen zit weer op jou te wachten!” roept Marleen zo hard dat ze haar buiten kunnen horen. Corrie en drie andere kinderen zitten in de auto te wachten op Lucas. “Ik voel me niet zo goed maar ik wil graag naar de film” zegt Lucas. “Schiet dan op slome want anders is door jouw schuld iedereen te laat voor de film!” schreeuwt Marleen. Lucas is klaar en stapt in de auto, ze rijden weg naar de bioscoop. Corrie haalt de kaartjes op bij de kassa en ze gaan naar de zaal. De lampen gaan uit en de film begint, maar Lucas wordt steeds zieker. Tijdens de pauze is hij zo ziek dat hij snel naar het toilet moet. Daarna gaat het weer even beter en kijkt hij de film mee uit.
Toch voelt Lucas zich nog niet helemaal lekker. Ze gaan na de film direct naar huis, in de groep aangekomen gaat Lucas direct douchen. Na het douchen wordt hij in zijn pyjama geholpen door een ouder meisje uit de groep. Ze brengt hem naar zijn kamer en ze legt hem op bed. Corrie komt de slaapkamer binnen met een teil en geeft Lucas een maagtablet. Lucas slaapt een uur. Hij wordt wakker wanneer het oudere meisje even komt kijken hoe het met hem gaat. “Gaat het wat beter met je?” vraagt ze. “Ja het gaat wel, ik voel me weer wat beter.” zegt Lucas. Het meisje antwoordt “Als je wil, mag je van Corrie nog even naar beneden komen.” Samen gaan ze naar beneden, gelukkig heeft Marleen dit weekend geen dienst en is ze al naar huis. In het weekend mogen de kinderen langer opblijven. “Gaat het weer beter met je?” vraagt Corrie. “Ik voel me weer wat beter.” antwoordt Lucas. Hij heeft dorst en vraagt om een glas water. Corrie gaat een glas water voor Lucas halen. Hij gaat in de huiskamer op een grote stoel zitten en drinkt het glas langzaam leeg. De andere kinderen zitten televisie te kijken. Op tafel staat frisdrank en chips, maar Lucas hoeft niks. “Hoe voel je je nu?” vraagt Corrie. “Het gaat wel.” antwoordt Lucas. Rond negen uur gaan de jongste kinderen naar bed, Lucas gaat ook naar bed. Hij voelt zich beter en valt direct in slaap.
Zaterdag
Het is zaterdagmorgen, sommige kinderen slapen dit weekend uit, maar om negen uur zijn de meesten al wakker. Lucas voelt zich weer helemaal beter en gaat naar beneden ontbijten. Na het ontbijt verdeelt Corrie de huishoudelijke taken. Deze keer gaat Lucas de woonkamer en eetkamer stofzuigen. Hij heeft aan dit klusje geen hekel. Hij pakt de stofzuiger uit de werkkast en begint in de woonkamer. Als hij klaar is in de woonkamer zet hij de stoelen in de eetkamer aan de kant en gaat hij met de eetkamer beginnen. Wanneer zijn klusjes af zijn, gaat Lucas rondjes fietsen op het terrein. Eerst rijdt hij richting groep 4. Daar draait hij om en fietst naar het hoofdgebouw en het bloemen veldje. Dan gaat hij terug naar de groep want vanmiddag komt zijn moeder op bezoek en gaan ze de stad in. Terug in de groep zit hij aan de eettafel en leest hij Donald Ducks en de Bobo totdat zijn moeder komt. Rond twaalf uur komt zijn moeder binnen. “Hoi Lucas” Lucas roept “Mama!”. Hij is heel blij dat zijn moeder er is en rent naar haar toe en pakt haar vast. Ze gaan aan tafel zitten met een kop thee. Moeder vraagt “Zullen we weer naar de stad gaan?” “Ja leuk” antwoordt Lucas.
Lucas is blij dat ze naar de stad gaan omdat hij niet de hele dag op het internaat moet blijven. Na een half uur staan ze op. Ze zeggen tegen John dat ze naar de stad gaan, John vindt het goed. Ze gaan de voordeur uit, lopen rechtsaf het pad op. Dan lopen ze linksaf de parkeerplaats op naar de straat. Dan weer linksaf richting het winkelcentrum, na ongeveer twintig minuten lopen komen ze aan in het winkelcentrum. Ze gaan eerst even naar de Hema, moeder wil daar iets gaan kopen. Als ze weer buiten zijn gaat Lucas naar de stenen glijbaan. Hij klimt erop en glijdt ervan af, na dit drie keer te hebben gedaan lopen ze verder in het winkelcentrum. In de boekwinkel willen ze even gaan kijken. Ze gaan naar binnen, korte tijd later komen ze weer buiten. Ze hebben niks gekocht. Dan lopen ze verder door het winkelcentrum naar de speelgoedwinkel. Lucas heeft wat zakgeld en koopt een speelgoedautootje. Lucas is aan het drammen omdat hij mooi speelgoed ziet wat hij graag wil hebben. Maar hij kan het niet kopen en hij krijgt het ook niet. Ze gaan op een bankje zitten en lopen verder naar het marktplein, vanaf hier lopen ze weer terug. Voordat ze terug naar het internaat gaan, eten en drinken ze wat bij de V&D. Moeder neemt een kop koffie en Lucas krijgt een glas chocolademelk, ze eten allebei een punt appeltaart.
Lucas wil graag friet en een kroket maar moeder vindt het beter van niet omdat hij dan straks zijn avond eten niet meer lust. De middag loopt stilletjes aan op zijn einde, ze gaan terug naar het internaat. In de groep zijn John en Ger aan hun dienst begonnen, Lucas laat het autootje aan John zien dat hij vanmiddag heeft gekocht. “Dat is een mooie auto, heb je die van je moeder gehad?” vraagt John. “Nee, die heb ik zelf van mijn zakgeld gekocht.” Lucas zit bij zijn moeder met het autootje te spelen. Moeder gaat even met John praten over hoe het met Lucas gaat. John verteld dat Lucas vaak alleen rondfietst en dat hij kortgeleden een blauwe plek op zijn been had. Lucas wil echter niet zeggen wat er is gebeurd. Ook nu wil Lucas hierover niks vertellen dan alleen dat hij gevallen was.
Lucas vertelt dat ze gisterenavond naar de film Annie zijn gaan kijken in de bioscoop en dat hij zich ziek voelde. Dan is het tijd dat moeder naar huis gaat en dat ze afscheid moeten nemen. Dit is altijd erg moeilijk voor Lucas. Hij loopt met zijn moeder mee naar de deur. Ze geven elkaar nog een knuffel en een kus, en dan gaat moeder naar huis. Lucas zwaait zijn moeder uit. Als ze helemaal weg is, gaat hij naar zijn kamer. Hij moet huilen omdat hij niet mee naar huis kan. Hij heeft zijn autootje in zijn hand, en gaat er mee spelen. Het gaat weer beter met Lucas. Tegen etenstijd gaat hij naar beneden. Na het eten mag Lucas van John Sesamstraat kijken. Daarna kijkt Lucas met de andere kinderen een tekenfilm van Donald Duck en een serie genaamd ‘het A-team'. Hierna gaan de kinderen douchen en komen ze in hun pyjama weer naar beneden. Ook vanavond mogen de kinderen tot laat opblijven. Ze kijken gezellig televisie met chips, nootjes en frisdrank. Op televisie is een film, maar Lucas is meer geïnteresseerd in zijn nieuwe autootje dat hij vanmiddag heeft gekocht. Na de film zegt John “Het is voor jullie hoogste tijd om naar bed te gaan”. Een andere jongen vraagt of ze nog even op mogen blijven. “Nee, jullie mogen al langer opblijven maar nu is het de hoogste tijd om naar bed te gaan”.
Zondag
Lucas vindt zondag maar een saaie dag. Moeder is gisteren al geweest, Corné komt pas vanavond weer terug en de school is gesloten. Maar het enige wat Lucas leuk vindt aan de zondag is dat hij vandaag mee kan naar een kindergroep van een kerk. Een man komt de kinderen ophalen die mee willen naar de kerk. Lucas is niet gelovig maar gaat toch graag mee. “John, mag ik mee naar de kerk?” “Ja is goed jongen ga maar.” Voor Lucas is het een soort uitje, dan is hij weer even weg uit het internaat. Bovendien zijn de juffrouwen van de kerk aardig voor hem. In de kindergroep van de kerk wordt er voorgelezen en zijn de kinderen aan het knutselen met als onderwerp de Bijbel en het geloof. Als Lucas zondag op het internaat is, gaat hij mee zo vaak hij kan. Soms wil Marleen niet dat hij meegaat en dat vindt Lucas heel erg.
Rond het middaguur is Lucas weer terug op het internaat. Wanneer hij bij de groep aankomt, ziet hij de auto van Marleen. Ook Corrie heeft weer dienst. “Oh nee, Marleen is er weer” denkt Lucas bij zichzelf. Hij gaat naar binnen voor het middagmaal. Marleen ziet hem. “Zo, ben je weer naar die kerk geweest?”
“Ja daar is het leuker dan hier en dan ben ik even weg.”.
“Het is maar wat je leuk vindt. Andere kinderen willen misschien ook wel eens mee, dus de volgende week blijf jij hier”. Marleen wil hem eigenlijk verbieden om naar de kerk te gaan, maar dat hij mee naar de kerk gaat, man ze eigenlijk niet doen.
Na het middageten gaat Lucas naar buiten. Vlak bij het internaat is een hondenclub, Lucas hoort de honden blaffen. Eerst gaat hij in de tuin van de groep schommelen, dan pakt hij zijn fiets en gaat naar een andere groep. Hij zet zijn fiets tegen de muur en loopt door de open deur de hal in. Deze hal ruikt altijd vreemd, alsof er al maanden geen deur of raam meer open is geweest. Er staan in de hal een paar fietsen en een stapel met stoelen. In de hoek ligt een voetbal. In deze groep krijgt hij van de groepsleiding een glas ranja. Lucas drinkt het glas leeg en zegt netjes dank je wel. Hij pakt zijn fiets en gaat naar het basketbalveldje. Hier staan lijnen op de grond getekend. Nu er niemand is, fietst hij langs de lijnen. Dan fietst hij naar het parkeerterrein bij het hoofdgebouw, linksaf richting de weg. Hij gaat op het muurtje zitten kijken naar de auto’s die langsrijden. Dan fietst hij naar het poortje aan de achterkant van het internaat. Hij ziet mensen op het pad die met het goede weer aan het wandelen zijn. Tenslotte fietst hij terug naar de groep. Hij zet zijn fiets in het schuurtje en gaat direct naar boven. Hij pakt zijn knuffel en de Bobo en gaat naar beneden.
Lucas gaat in de in de woonkamer zitten, Marleen ziet hem in de Bobo lezen. “Zit je weer dat kinderachtig blaadje te lezen?” Ze pakt het blaadje en de knuffel van Lucas af. “Je huilt zo graag, dan moet je nu ook maar huilen om je knuffel en je Bobo terug te krijgen.” “Geef terug” roept Lucas, hij doet zijn best om te huilen en gaat naar zijn kamer. Hij pakt een andere knuffel en de foto’s van zijn familie, zijn moeder en de hond. Dan lukt het hem eindelijk om te huilen. Hij gaat naar beneden naar Marleen, ze zit in het kantoortje. Lucas klopt huilend aan en gaat naar binnen. “Ik wil mijn knuffel en Bobo terug hebben” zegt Lucas huilend. “Jij kan nog veel harder huilen als je bij je moeder bent geweest” zegt Marleen terwijl ze de knuffel en de Bobo teruggeeft aan Lucas.
“De volgende keer verscheur ik al je Bobo’s, ik wil die blaadjes hier niet meer zien.” Lucas geeft geen antwoord en gaat snel naar boven. Hij is blij dat hij zijn knuffel en Bobo weer terug heeft. Hij neemt zich voor om dit aan zijn moeder te vertellen zodat zij de Bobo’s mee naar huis kan nemen. Lucas wil ze niet kwijt. Hij legt zijn knuffel op bed, en de Bobo op het bureau. Dan gaat hij weer naar beneden want het is etenstijd. Vandaag zit Corrie bij Lucas aan tafel, ze eten gehaktbal, spinazie en gekookte aardappeltjes met als toetje chocoladevla. Vanavond is het druk in de groep. De kinderen die dit weekend naar huis zijn geweest, komen weer terug. De meeste kinderen worden teruggebracht, maar de oudere kinderen reizen zelf terug naar het internaat.
Lucas mag van Corrie nog even naar buiten, hij loopt naar het bloemenveldje. Hoewel er wel meer mensen op het terrein zijn, is hij vanavond toch alleen op het bloemenveldje. Morgen kan het zomaar zo zijn dat hij daar niet alleen is. Dus nog even alleen zijn en dagdromen tussen de vele wilde bloemen en planten. Dan gaat Lucas weer terug naar de groep, hij moet douchen en zijn pyjama aandoen. Na het douchen mag hij nog even naar beneden komen. De groep is terug compleet. Morgen begint de school weer. Dat is fijn want daar is het veel leuker dan in de groep.
Auteur: Pieter-Jan
(Gebaseerd op een waargebeurd verhaal)
Reactie plaatsen
Reacties
Mooi verhaal van jongetje over hoe het toendertijd in een internaat was om te wonen